'Ik heb 42 jaar in de GGZ gewerkt. Door problemen aan mijn hart werd ik afgekeurd en kon ik dit niet meer voortzetten. Dat was behoorlijk confronterend. Kwam ik nu volledig thuis te zitten? Dat is niks voor mij. Ik was bang om ‘er niet meer bij te horen’. Maar toen raakte ik in gesprek met Peter Degger, de locatiemanager van Villa Hamer. We kenden elkaar al. Hij zei: “Je bent welkom bij Villa Hamer, we hebben genoeg te doen!” Ik dacht: laten we het proberen. Nu ben ik al ruim een jaar vrijwilliger bij de villa.
Ik ben blij dat ik hier iets kan betekenen voor een ander. En dat ik het zo leuk zou vinden, dat had ik niet verwacht!
In mijn rol ondersteun ik bewoners. Ik kom op bezoek, ga met ze wandelen, kletsen of kijk of ik iets anders voor ze kan betekenen. Ook ondersteun ik soms bij activiteiten, zoals sporten op de donderdag. Hoe leuk is dat, dat je ouderen kunt stimuleren om iets te ondernemen? Daarnaast spar ik ook regelmatig met de medewerkers van Villa Hamer. Vanuit mijn loopbaan heb ik namelijk managementervaring en ook op het gebied van personeelsbeleid heb ik ervaring. Als een beginnende medewerker bijvoorbeeld vraagt: “Kan je even meekijken?” Dan doe ik dat graag.
Het fijne aan het vrijwilligerswerk is dat mijn bijdrage laagdrempelig en afgebakend is.
Ik was voorheen manager van een grote kinderafdeling. Het werk ging maar door. Nu als vrijwilliger draag ik niet alle lasten op mijn schouders. Ik kan nu werkzaamheden makkelijker loslaten en weer oppakken als ik er weer aan toe ben.
Ik heb in de GGZ altijd met kinderen en jongeren gewerkt. En nu dus met ouderen. Een nieuwe uitdaging. In de villa wonen ongeveer twintig bewoners, ik ken ze allemaal. Dit zijn bewoners met dementie, maar ook bewoners die nog haarscherp zijn. De ene keer bespreek ik de actualiteiten van de dag, de andere keer moet ik honderd keer mijn naam herhalen. Dat vind ik helemaal niet erg, overigens. Ik neem graag de tijd voor de bewoners. Soms hebben bewoners nog maar weinig familie of kennissen en dan heb ik echt een rol. Dat ik echt van betekenis ben geeft dan een fijn gevoel.
De bewoners bezitten enorm veel herinneringen. Verhalen van vroeger, over hoe ze in het leven hebben gestaan en hoe de tijden zijn veranderd. Of over de oorlog. “Ik was altijd het lievelingetje van vader”, bijvoorbeeld. En dan volgt een hele terugblik. Ik ben nieuwsgierig, dus dat vind ik echt mooi om te horen. Andersom doet het de bewoner ook goed dat je met ze praat. Ik zie ze opleven, en soms heb je hebt dikke pret samen. Het gevoel dat ik daaraan bijdraag is simpelweg geweldig.'
Bekijk Villa Hamer
