Jill werkt inmiddels bijna zeven jaar als coördinerend verpleegkundige bij Villa MaJa in Rhoon. “Over drie maanden bereik ik die mijlpaal,” vertelt ze trots. “Mijn werk is in die tijd best wel veranderd en de veelzijdigheid van haar functie is dan ook lastig in een paar woorden te vatten. “We doen als coördinerend verpleegkundigen heel veel. We staan middenin de organisatie, we ondersteunen het zorgteam, coördineren op de werkvloer en bewaken de zorgkwaliteit. We kijken mee in dossiers, coachen verzorgenden en verpleegkundigen, maken roosters en zorgen dat de processen lopen zoals het hoort. Het is dus een heel afwisselende functie.”
Van detachering naar Villa MaJa
Jill’s route naar Villa MaJa was geen rechte lijn. Ze studeerde in 2011 af als verpleegkundige en koos daarna bewust voor detachering. “Zo kon ik ieder half jaar in een ander vakgebied werken, altijd binnen de zorg, maar steeds in een andere setting. Daar heb ik ontzettend veel van geleerd en zo kon ik ook ontdekken wat ik het leukste vond.”
Dat besef kwam al snel: haar hart lag bij de ouderenzorg. “Ik vind het mooi dat je met ouderen echt een band kunt opbouwen. In het ziekenhuis merkte ik al snel dat je mensen vaak maar kort ziet. Soms een paar dagen, maar dan zijn ze weer weg. Je hebt nauwelijks de kans om iemand te leren kennen. Hier in de ouderenzorg is dat anders: bewoners zijn er langer, je ziet ze dagelijks en er ontstaat een band. Ze kennen jou, jij kent hen. Dat maakt dat je meer waardering terugkrijgt en dat je het gevoel hebt dat je iets voor iemand kunt betekenen.”
Toen die voorliefde eenmaal duidelijk was, ging Jill nadenken over een werkplek waar ze dat gevoel verder vorm kon geven. “Ik stond in die tijd veel in de file en zat meer in m’n auto dan op m’n werkplek. Dus ging ik op zoek naar iets dichter bij huis. Zo kwam ik per toeval bij deze functie terecht. Ik woon zelf in Poortugaal en dat is tien minuten hiervandaan. Ik dacht: laat ik gewoon eens op gesprek gaan. Dat was bij Salomé, die nu nog steeds onze locatiemanager is. Zo ben ik erin gerold en het bleek een heel goede stap.”
“De zorg staat altijd op de eerste plaats. Natuurlijk moeten de dossiers op orde zijn, maar een directe zorgvraag van een bewoner gaat altijd voor.”
“De zorg staat altijd op de eerste plaats. Natuurlijk moeten de dossiers op orde zijn, maar een directe zorgvraag van een bewoner gaat altijd voor.”
Een functie vol afwisseling
Als je Jill’s werkdagen onder de loep neemt, zie je hoe gevarieerd ze zijn. Het ene moment zit ze in overleg of werkt ze dossiers bij, het volgende moment staat ze naast een collega of biedt ze zelf zorg aan bewoners. “Juist die afwisseling vind ik zo leuk. Ik heb contact met bewoners, ondersteun waar nodig in de zorg en doe verpleegtechnische handelingen. Verder doe ik ook administratief werk: protocollen, processen, dossiers. Dat is in de tijd dat ik hier werk wel flink veranderd. Er zijn in de loop der jaren steeds meer regels bijgekomen. Alles moet geborgd worden en vastgelegd in systemen. Dat kost tijd. Toch zeggen we hier altijd: we doen wat we kunnen. De zorg staat altijd op de eerste plaats. Natuurlijk moeten de dossiers op orde zijn, maar een directe zorgvraag van een bewoner gaat altijd voor.”
De bewoner staat altijd centraal
Jill twijfelt geen seconde over wat centraal staat in haar werk. “Als je merkt dat bewoners tevreden zijn met de zorg, de activiteiten en de aandacht die je biedt, dan weet je dat je het goed doet. Dat is voor mij het belangrijkste. En als er andere behoeften of wensen zijn, dan denken we altijd in mogelijkheden en oplossingen.” Het klinkt vanzelfsprekend, maar Jill weet dat dit niet in elke omgeving lukt. Bij Villa MaJa is die ruimte er. Juist dat maakt het voor haar waardevol.
Zorg in haar hart, van jongs af aan
Dat Jill zo vanzelfsprekend over zorg praat, is niet vreemd. Haar liefde voor het vak ontstond al in haar jeugd. “Al op jonge leeftijd wist ik dat ik de zorg in wilde. Mijn broertje – die zestien maanden jonger is – heeft als kind veel in het ziekenhuis gelegen. Daar is mijn liefde voor het vak begonnen. Ik was toen nog maar een meisje, maar ik zag hoe mensen daar werkten en dacht: dit is iets voor mij. Dat gevoel heb ik nooit losgelaten. Het zorgen voor mensen zit echt in mij.”
Steviger in haar schoenen
Tijdens haar werkjaren in de villa is Jill als persoon gegroeid. Ze leerde steviger staan voor haar overtuigingen. “Ik houd het liefst iedereen tevreden en te vriend, maar in deze functie moet je soms ook duidelijk zijn. Je coacht collega’s op de werkvloer en moet zorgen dat de zorgkwaliteit goed blijft. Dat doe ik altijd op een vriendelijke manier. Maar ben daardoor wel assertiever geworden en ik heb meer zelfvertrouwen gekregen om mijn werk te kunnen doen.”
Herinneringen die blijven
Terugdenkend aan de afgelopen jaren, komen er meteen herinneringen boven aan bewoners die een indruk hebben achtergelaten. In zeven jaar bouw je veel herinneringen op. Ze denkt ze terug aan een man die voor een kort verblijf kwam, samen met zijn vrouw. “We hadden veel gemeen, alles wat hij vroeger qua hobby’s en interesses had, heb ik nu ook. Sporten, reizen. Voor hij ziek werd was meneer erg sportief. En ze gingen vaak op vakantie naar de bergen om te wandelen, iets wat ik ook het allerliefste doe. Daardoor hadden we de mooiste gesprekken en bijzondere momenten samen. Zoiets blijft je altijd bij. Daarin zit voor mij echt iets extra’s als ik naar mijn werk kijk.”
Jill beschouwt dit als de kracht van een zorgvilla. “Je merkt dat je met sommige bewoners een speciale klik hebt. En doordat ons team klein is, sluit dat vaak heel mooi aan. Daardoor voelen bewoners zich gehoord en gezien. Dat vind ik echt het mooie van werken in Villa MaJa.”
“Sterk aan Zorggroep De Laren vind ik, dat bewoners onderdeel zijn van een huiselijke, vertrouwde omgeving.”
“Sterk aan Zorggroep De Laren vind ik, dat bewoners onderdeel zijn van een huiselijke, vertrouwde omgeving.”
Het verschil van Zorggroep De Laren
Wat maakt de zorg bij De Laren zo anders? Voor Jill draait 't om meer dan zorg alleen. Het gaat om het concept dat bewoners zoveel mogelijk hun vertrouwde leven kunnen voortzetten. “Sterk aan Zorggroep De Laren vind ik, dat bewoners onderdeel zijn van een huiselijke, vertrouwde omgeving. Ze eten samen beneden, doen mee aan gesprekken en activiteiten en zijn zo betrokken bij alles wat er gebeurt. Dat maakt dat mensen hier zichzelf kunnen zijn en vaak langer actief blijven.”
Belangrijk onderdeel daarvan is dat bewoners hun eigen plek hebben. “Ze wonen in een eigen appartement, houden hun eigen meubels en ook zo lang mogelijk hun eigen bed. Dat geeft herkenning en geborgenheid. Dat geeft een thuisgevoel en juist dát maakt deze zorg zo bijzonder en waardevol.”
Vertrouwen en samenwerking
Naast de bewoners is ook het team een onmisbare factor in Jill’s werkplezier. “Je kunt je werk nog zo leuk vinden, maar als ’t niet echt klikt met je collega’s, dan hou je het niet vol. Gelukkig hebben we hier een heel fijn team: zorgzaam, hardwerkend en meelevend. We staan voor elkaar klaar, ook buiten het werk om. Dat maakt voor mij wel echt een verschil.”
Ook de samenwerking met locatiemanager Salomé heeft een speciaal plekje. “Je hebt elkaar echt nodig. Als coördinerend verpleegkundige ben je op dat terrein de enige in de villa, dus dan zoek je af en toe een luisterend oor. Er is openheid en vertrouwen. Als die samenwerking er niet zou zijn, dan zou ik mijn werk niet goed kunnen doen.”
Verbinding met andere villa’s
Wat de functie extra bijzonder maakt, is het contact met collega’s in dezelfde rol. “Wij hebben structureel contact heeft met de andere villa’s. Elke zes weken hebben we overleg met alle coördinerend verpleegkundigen, via Teams of op locatie. Dan bespreken we wat er bij ons speelt, maar ook punten die vanuit het hoofdkantoor belangrijk zijn. Je leert van elkaar en hoort hoe anderen dingen aanpakken. Dat vind ik een heel waardevol onderdeel van mijn werk.”
Complimenten en dankbaarheid
Voor Jill zijn de mooiste complimenten vaak collectief. “Bewoners en familie zijn hier altijd dankbaar. Soms zeggen ze gewoon: dankjewel of fijn dat je er bent. Dat is al heel waardevol. Maar het meest bijzonder vind ik het als mensen bij een uitvaart ons expliciet bedanken voor de zorg die we hebben gegeven. Dat laat zien dat we in die laatste fase daadwerkelijk iets hebben betekend. Ik beschouw dat als het grootste compliment.”
Een geslaagde dag of week
Jill vindt dat een werkweek niet hoeft te eindigen met een groot resultaat om geslaagd te zijn. “Voor mij zit een geslaagde werkdag niet per se op de vrijdagmiddag. Het kan op ieder moment zijn dat ik merk: dit project loopt goed, dit is afgerond. Of dat ik met een bewoner een mooi moment heb gehad. Ik wil eigenlijk elke dag met een goed gevoel naar huis gaan en dat lukt gelukkig meestal. En als dat een keer niet zo is, dan zoek ik – al dan niet samen met Salomé – altijd uit waar de oorzaak ligt en hoe we dat kunnen verbeteren.”
Balans als basis
Waardoor houdt ze dit werk met plezier vol? Jill is duidelijk: het team, de sfeer en de balans. “Waar ik het dankbaarst voor ben? Voor de fijne werksfeer. Ik voel me hier gehoord, zowel door mijn collega’s als door de locatiemanager. Daardoor ga ik elke dag met plezier naar mijn werk.”
Daarbij wil ze haar collega’s een groot compliment geven. “Ik vind het bijzonder hoe zorgzaam en toegewijd iedereen is. Ze laten telkens zien dat het welzijn van de bewoners voor hen op de eerste plaats komt.”
Minstens zo belangrijk is de balans tussen werk en thuis. “Ik ben trots dat ik werk en privé in evenwicht kan houden. Dat vind ik heel belangrijk. Ik heb een man en een dochtertje. Sporten en tijd doorbrengen met mijn gezin zijn voor mij belangrijk en een fijne afleiding.”
Dromen voor de toekomst
Ambities voor een volgende stap heeft Jill niet direct. Ze weet wat haar gelukkig maakt en dat wil ze behouden. “Mij is wel eens gevraagd of ik locatiemanager zou willen worden. Misschien over tien jaar, zei ik toen. Maar nu zeg ik nog steeds ‘misschien over tien jaar’. Ik vind hoe het nu gaat heel fijn: de verantwoordelijkheid die ik draag, maar ook gewoon naar huis kunnen gaan en daar thuis zijn voor en bij mijn gezin. Voor nu is dat meer dan genoeg.”
Wel wil Jill zich blijven ontwikkelen in het werk dat ze nu doet. “Met scholingen en e-learnings bijvoorbeeld. Er komen altijd nieuwe wetten, nieuwe regels, nieuwe uitdagingen. Daar wil ik in meegroeien. Maar mijn ambitie ligt hier: in deze villa, bij mijn collega’s én de bewoners.”