Voordat ik bij Zorggroep De Laren in dienst kwam heb ik 25 jaar lang in verpleeghuizen gewerkt. Ik ben gewisseld van baan toen ik zag dat Villa Maja gebouwd werd. “Werken in het dorp waar ik zelf woon, zo'n kans kon ik niet laten liggen”. Daarnaast sprak de manier van zorg verlenen mij erg aan. Het verschil met werken bij een reguliere instelling is dat je bij Zorggroep De Laren meer tijd en persoonlijke aandacht voor de bewoners hebt. Daarnaast zijn de appartementen luxer en de wensen van de bewoners omvangrijker. Tot op de dag van vandaag ben ik blij met de keuze die ik destijds heb gemaakt. Het mooie van een woonzorgvilla middenin een dorp als Rhoon is de aanloop van mensen uit de omgeving. De meeste bewoners wonen al hun hele leven in deze gemeente. Als er iemand uit de buurt langskomt, komt hij altijd wel bekenden tegen. Daardoor is de sfeer heel vertrouwd en gemoedelijk.
Ruimte voor ontwikkeling
‘Ik heb in december mijn EVV-opleiding afgerond. Eerlijk gezegd ben ik niet heel anders gaan werken of denken sinds ik dit diploma op zak heb. Ik had al genoeg vlieguren gemaakt in de zorg, was allang gediplomeerd en vóelde mij altijd al verantwoordelijk. Toch besloot ik deze opleiding te doen, en ik moet je zeggen: het is ook wel weer verfrissend geweest.
Sommige inzichten en technieken zijn veranderd ten opzichte van vroeger, dan is het toch wel weer eens goed om dat mee te krijgen. En ik heb tijdens de opleiding andere mensen ontmoet waar ik ervaringen mee kon uitwisselen. Bijvoorbeeld collega’s die nog niet zo lang in het vak zaten, of in een andere omgeving werkten. In mijn groep zat bijvoorbeeld iemand die in Suriname gewerkt heeft en een leerling die in Kosovo had gewerkt. Ik vond het heel interessant om te horen hoe het er daar aan toe gaat.’
‘We hebben tijdens de lessen veel lol gehad samen. Natuurlijk heb ik tijdens de opleiding wel eens gedacht ‘Waar ben ik aan begonnen?’, ik moest toch een of twee keer per maand naar Utrecht in de schoolbanken naast mijn werk. Onderaan de streep was het dankzij mijn ervaring toch wel goed te doen, veel dingen gingen mij heel natuurlijk af. Ik denk dat het moeilijker zou zijn geweest als ik net kwam kijken in het vak.
Eerlijk is eerlijk, zorg is zwaar werk en ik raak langzamerhand wel op een bepaalde leeftijd, haha. Hoewel ik mijn werk heerlijk vind om te doen, zou het zomaar kunnen zijn dat ik over tien jaar fysiek niet alles meer zal kunnen doen. Dan ga ik er vanuit dat er wel weer iets anders op mijn pad zal komen. Misschien wel binnen de Zorggroep de Laren, want het is een goede werkgever.’
Mijn dag is geslaagd wanneer we weer met zijn allen voor ons gezamenlijk doel hebben gestreden; namelijk het waarborgen van een fijne woon- en werkplek waar iedereen zich veilig en comfortabel voelt. De waardering die ik van bewoners en/of hun familie krijgt geeft mij energie. ‘Ha Sandra, leuk dat je er weer bent!’: Het zijn kleine gebaren, maar o zo belangrijk.
Ik ben een echter Rotterdammer. Dat kun je wel horen, maar dat accent is absoluut geen probleem. Ik schakel makkelijk met de familie van de bewoners en kan hier helemaal mezelf zijn. Ik voel me ook vrij om mijn mening te geven over bepaalde zaken, ik hoef mijn woorden gelukkig niet op een goudschaaltje te wegen. Villa MaJa geeft mij hetzelfde thuisgevoel als dat ik de bewoners wil geven!’